Arbeidsmarkt

Arbeidsrecht

• Bij meerjarencontracten (langer dan 2 jaar) wordt de proeftijd verhoogd van 2 maanden naar 3 maanden. Bij een contract voor onbepaalde tijd, wordt deze verhoogd van 2 naar 5 maanden;
• Werkgevers moeten hun personeel na 3 jaar een vast contract aanbieden (ipv na 2 jaar);
• Voor opvolgende contracten blijft de ‘teller op nul’ als tussen de contracten een tussenpoos zit van 6 maanden. Er komt wel meer ruimte om sectoraal af te wijken van deze tussenpoos. Naast seizoensarbeid gaat dit ook gelden voor ander terugkerend tijdelijk werk dat maximaal 9 maanden kan worden verricht.

Contracten

• Om onduidelijkheid in arbeidsverhoudingen te vermijden, gaan steeds meer opdrachtgevers over tot het inhuren van ‘payrollers’: mensen die in dienst zijn bij een Payrollorganisatie. Deze organisatie hanteert een bepaald tarief en betaalt daarvan een deel door aan de werkenden. De nieuwe regering vindt het oneerlijk dat deze Payrollers vanwege deze constructie een relatief lage vergoeding krijgen en willen de payrollconstructie terugdringen. Dat doen ze door wettelijk te verankeren dat payrollers minimaal hetzelfde verdienen als mensen die in loondienst dezelfde werkzaamheden verrichten. Het voordeel voor opdrachtgevers om payrollers te gebruiken, neemt hierdoor sterk af.
• Om ongewenste structurele beschikbaarheid bij nulurencontracten tegen te gaan, wordt vastgelegd dat de werknemer geen gehoor hoeft te geven aan de oproep van de werkgever. Bijvoorbeeld wanneer beschikbaarheid ten koste gaat van het accepteren van een tweede baan.

Loondoorbetaling bij ziekte

• De loondoorbetalingsverplichting bij ziekte wordt bij kleine werkgevers (tot 25 werknemers) één jaar in plaats van twee jaar;
• De verantwoordelijkheid voor loondoorbetaling en een aantal re-integratieverplichtingen gaan tijdens het tweede jaar over naar het UWV;
• Voor de werknemer verandert de ontslagbescherming van twee jaar niet;
• Voor het bekostigen van de loondoorbetaling in het tweede jaar komt er een kostendekkende premie voor de kleine werkgevers.

Pensioenstelsel

• De nieuwe regering gaat wel het pensioenstelsel op de schop nemen. Op dit moment geldt een ‘doorsneesystematiek’ voor veel pensioenregelingen: alle actieve deelnemers in de pensioenregeling betalen hetzelfde percentage pensioenpremie (de doorsneepremie), ongeacht hun leeftijd. Feitelijk betekent deze doorsneesystematiek dat jonge werknemers meebetalen aan de opbouw van pensioenaanspraken van oudere werknemers.
• Dat wordt aangepast door de nieuwe regering. Voor alle contracten wordt een leeftijdsonafhankelijke premie verplicht en krijgen de deelnemers een opbouw die past bij de ingelegde premie. Daarmee komt een einde aan de herverdeling die het gevolg is van de doorsneesystematiek, wordt de pensioenopbouw transparanter en sluit het stelsel beter aan op de arbeidsmarkt. Er blijft wel een solidariteit, want risico’s blijven gedeeld worden. Het mag bijvoorbeeld niet zo zijn dat iemand die langer leeft dan verwacht, geen uitkering meer krijgt als zijn ‘individuele pensioenpotje’ leeg is.

Ontslagrecht

• Het ontslagrecht wordt versoepeld. Het wordt mogelijk om medewerkers te ontslaan bij een opstapeling van ontslaggronden (die afzonderlijk niet zwaar genoeg zijn voor ontslag);
• Een dergelijk ontslag op meerdere gronden kan wel leiden tot een extra ontslagvergoeding van maximaal 50% van de transitievergoeding (bovenop de al bestaande transitievergoeding);
• Werknemers krijgen al vanaf het begin van hun arbeidsovereenkomst recht op een transitievergoeding;
• Voor ieder dienstjaar gaat de vergoeding een derde maandsalaris bedragen, ook voor contracten langer dan 10 jaar.